بررسی رابطه تاب آوری با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان پرستاری

زمینه و هدف: پرستاران با استرس های زیادی روبه رو هستند. دانشجویان پرستاری نیز با وجود تجربه کم، مجبور به مواجهه با عوامل استرس زای زیادی می باشند که این مواجهات آنان را دچار فرسودگی تحصیلی می نماید. از طرف دیگر، میزان تاب آوری نقش مهمی در کاهش نتایج منفی و افزایش نتایج مثبت ناشی از استرس ایفا می کند که می تواند بر فرسودگی تحصیلی نیز تأثیرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین تاب آوری با فرسودگی تحصیلی در میان دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. روش کار: این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی- همبستگی بود. نمونه معادل جامعه و  شامل161 دانشجوی رشته پرستاری بود که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، پرسش نامه تاب آوری connor و davidson و پرسش نامه فرسودگی تحصیلی breso و همکاران جمع آوری شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی pearson و آزمون های independent t و واریانس یک طرفه در نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0 > p به عنوان سطح معنی داری داده ها در نظر گرفته شد. یافته ها: 7/95 درصد (154 نفر) شرکت کنندگان در رده سنی 24-19 سال قرار داشتند که از این تعداد، 7/62 درصد را زنان و 3/37 درصد را مردان تشکیل دادند. بر اساس یافته ها، میانگین نمره فرسودگی تحصیلی، 65/8 ± 56/41 و نمره تاب آوری، 57/11 ± 32/66 به دست آمد. نتایج ضریب همبستگی pearson حاکی از آن بود که بین تاب آوری و فرسودگی تحصیلی ارتباط معنی دار و معکوسی وجود داشت (26/0- = r، 001/0 = p). نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، رابطه معنی داری بین تاب آوری و فرسودگی تحصیلی در میان دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمان مشاهده شد؛ به طوری که افرادی که تاب آوری بالاتری داشتند، فرسودگی تحصیل کمتری را گزارش نمودند.